ไม่รู้เหมือนกัน

ก็ไม่รู้เหมือนกัน

ว่าเธออยู่ทางนั้น..จะเป็นอย่างไรบ้าง?

เงียบเหงาบ้างไหม..ในหนทาง

อ้างว้างบ้างไหม..ในคืนวัน

วันนี้ฟ้าอาจไม่สดใส..

หัวใจเธออาจไหวหวั่น...

แต่เธอยังมีใครๆหลายคนร่วมฝ่าฟัน

ทุกๆคนในความผูกพัน...

...รวมทั้งฉัน..ยังคงอยู่เคียงข้างเธอ

ท้องฟ้า

ท้องฟ้าหม่นๆ..

เหมือนความรู้สึกในใจคนๆนี้

ฟากฟ้าแยกเราให้ไกลกันเต็มที

แต่ความรู้สึกที่ใจมี..

...ไม่เคยเหินห่างเหมือนฟ้าไกล

ท้องฟ้ายังคงหม่นๆ

และคนทางนี้...

..ยังคงส่งความรู้สึกดีๆผ่านไปให้

ดาวอาจจะห่างบ้าง...

..ก็เหมือนกับระยะทางที่ห่างไกล

แต่แม้ฟ้าจะหม่น..

...หรือดาวจะห่างสักเท่าไร

ก็ไม่อาจขวางกั้นความห่วงใย...

...ที่ลอยผ่านฟ้าหม่นและดาวไกล..ไปถึงเธอ

แอบ..

แอบส่งความห่วงใยผ่านแผ่นฟ้า

ให้เธอได้รู้ว่า...

...คนทางนี้เป็นห่วงมากแค่ไหน

แอบส่งความรักผ่านฟ้าไกล

ให้เธอรับรู้ความในใจ...

...จากคนไกลที่ผูกพัน

แอบส่งความคิดถึงผ่านลมหนาว

ให้เธอรับรู้เรื่องราว...

...ว่าคนเหงามีเธอเป็นเงาฝัน

วันเวลาผ่านเลยไป...

...แต่หัวใจยังคงคิดถึงทุกคืนวัน

แล้วคนปลายฟ้าทางนั้น...

...จะหลงเหลือความผูกพันให้กันบ้างไหม

...ช่วยบอกที

ความห่วงใย

แม้ไม่อาจดูแลอยู่ใกล้ๆ...

...แต่ความห่วงใยไม่เคยจะหายห่าง

แม้จะมีเรื่องราวมากมายมากั้นกลาง

...แต่ไม่เคยกั้นขวางระยะทาง...ความห่วงใย

ของตาย

"ของตาย"....

..ฉันเกลียดคำคำนี้

และเกลียดคนที่มองเห็นใครสักคนในชีวิต

เป็นได้เพียง...ของตาย

และเมื่อวันนึง...ที่รับรู้ได้ว่ากำลังสูญเสีย

หรือสูญเสียใครบางคนไปแล้ว..

... จึงมาตระหนักได้ว่า..

คนๆนั้น...เป็นคนที่แสนดีมากเพียงไหน

คนๆนั้น...มีค่าต่อความรู้สึกของตัวเองมากแค่ไหน
....ช่างโง่เง่าสิ้นดี...

ในช่วงเวลาที่สามารถมีกัน..

เพราะอะไร...

...จึงมองไม่เห็นความสำคัญของกันและกัน

เพราะอะไร...

...จึงไม่ทนุถนอมช่วงเวลาที่มีโอกาสได้มีกัน

เหตุผลที่ไม่เก็บช่วงเวลาดีๆเอาไว้..

...เพียงความรู้สึกที่ว่า..."ของตาย"

ฉัน...ไม่เคยมองใครเป็นของตาย

ฉัน...ไม่เคยเป็นของตายของใคร

และฉัน...จะไม่ยอมให้ใครตีค่าว่าเป็นเพียงแค่"ของตาย"

ฝากให้เธอช่วยดูแล...

ก่อนจะนอนสวดมนต์บ้างไหม?
ผ้าห่มหนาพอหรือเปล่า?
เมื่อไหร่ที่หิว..ต้องทานข้าว
..หักโหมไปมันไม่ดี
จะไปไหนมาไหนขับรถให้ช้าหน่อย
...ชอบใจลอยทุกที
อากาศเปลี่ยนแปลงไม่ค่อยดี
...ถ้าเหงาก็โทรบอกกัน
"ฝากให้เธอช่วยดูแล...
...ช่วยดูแลเธอ..ให้ฉัน
ในวันที่เราต้องไกลกัน..
..คงทำได้แค่ส่งหัวใจ"
ฝากให้เธอช่วยดูแล..
..ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน
ให้คุณพระคุ้มครองให้ปลอดภัย
และไม่ช้าเราคงได้กลับมาพบกัน
อย่ากังวลอะไรอีกเลย..
เป็นหวัดหายดีหรือยัง?
อย่าลืมทำตามที่หมอสั่ง...
...อยากให้เธอหายไว
เหนื่อยมาเยอะกับคน..กับงาน..ก็พักเถอะ
เที่ยวให้มันโล่งใจ...
ไปเจอะทะเลและพื้นทราย..
..ให้หัวใจได้เบิกบาน
"ฝากให้เธอช่วยดูแล...
...ช่วยดูแลเธอ..ให้ฉัน
ในวันที่เราต้องไกลกัน..
..คงทำได้แค่ส่งหัวใจ"
ฝากให้เธอช่วยดูแล..
..ไม่ว่าเธออยู่ที่ไหน
ให้คุณพระคุ้มครองให้ปลอดภัย
และไม่ช้าเราคงได้กลับมาพบกัน

เลือก...

ปล่อยเธอ...ให้อยู่กับเขา

เหลือเพียง"ความเหงา"...ที่อยู่กับฉัน

เธอเลือกเอง...ที่จะไม่มีกัน

ฉันเลือกเอง...ที่จะอยู่ตรงนั้น...เฝ้ามองเธอ

ปล่อยเธอ...ให้เดินจากไป

เหลือไว้...เพียง"คนไกลๆ"ที่พร่ำเพ้อ

เธอเลือกเอง...ที่จะไม่มาพบเจอ

ฉันเลือกเอง...ที่จะรอเธอ...อยู่ต่อไป

มีเพียง...เธอ

ท้องฟ้าของฉันมีเพียง...เธอ

ทะเลของฉันมีเพียง...เธอ

ความคิดถึงของฉันมีเพียง...เธอ

ความห่วงใยของฉันมีเพียง...เธอ

โลกของฉันมีเพียง...เธอ

ทุกๆวันของฉันมีเพียง...เธอ

ตั้งแต่วันนั้นที่แน่ใจ ...

..."หัวใจของฉัน"มีเพียง...เธอ

คนโง่เง่า

เป็นเพียง"คนโง่เง่า"

ที่กำลังถูกความเหงาเข่นฆ่า

รับมือกับความทรมาน..อย่างเย็นชา

รับมือกับหยดน้ำตา..อย่างชาชิน

คนคาดหวัง

อยากคิดถึงเธอ..โดยไม่คาดหวัง
แต่ก็ยับยั้งความรู้สึกไม่ได้
ทุกๆครั้งที่ส่งความคิดถึงให้เธอไป
ก็ยังคงรอคอยความห่วงใย..ลอยกลับมา
เป็นได้แค่คนคาดหวัง..
คอยยับยั้งความรู้สึก..ความห่วงหา
คอยบอกตัวเองว่าเป็นได้แค่..คนไกลตา
แต่ก็ยังรอคอยเวลา..ให้เธอคิดถึงกัน
ก็พอรู้ว่าความคิดถึง..ทำเธอลำบากใจ
แต่ก็หยุดไม่ได้กับความไหวหวั่น
มีเพียงคำขอโทษให้เธอเป็นร้อยเป็นหมื่นพัน
แต่ความรู้สึกที่มีในใจอยู่ทุกๆวัน..ยังเหมือนเดิม

รักเธอเกินเผื่อใจ

เดียวดายอ้างว้าง...
...อยู่กับรักที่ต้องไกลห่าง
ค่ำคืนนี้ฉันนอนไม่หลับ
หลับตาลงยังคิดถึงเธอ ...
ตื่นขึ้นมาก็ยังละเมอ ...
...เพ้อถึงเธอทุกคืนทุกวัน
ก็จากเธอมาตั้งนาน
แต่ใจฉันก็ยังต้องการ ...
เหม่อมองฟ้าท่ามกลางแสงจันทร์
อยู่กับเธอเหมือนอย่างวันนั้น
ที่มีเพียงแค่พระจันทร์ ...
ปล่อยดวงดาวที่เป็นพยาน
ว่าเราสองคนจะเคียงข้างกันเสมอ
ฉันและเธอก็ต่างมีคำสัญญา
ถ้าหากดินและฟ้ายังอยู่คู่กัน ...
...ก็จะไม่มีวันที่ฉันและเธอห่างไกล
รักเธอ...
..จำได้ขึ้นใจว่าฉันรักเธอ
ลมจะหอบเอาหัวใจฉันลอยไป..หาเธอ
ไม่ว่าเธอจะอยู่แห่งหนใด
คิดถึงเธอ...
รู้มั้ยว่าฉัน ..คิดถึงเธอ
รักเธอเสมอ..ยังไงก็ไม่เปลี่ยน
...ไม่เคยคิดเปลี่ยน
จะไม่เหลือที่ว่างให้ใคร
...รักเธอเกินเผื่อใจ...