เหนื่อย

เหนื่อยเหลือเกิน
ขอหยุดพัก..
..ไม่อยากรับรู้กับทุกๆเรื่องราวบนโลกนี้
โดยเฉพาะ..เรื่องของเธอ
ไม่อยากรับรู้กับความห่างเหินที่มี

ความบังเอิญ

ฉัน..รักและหลงใหลความบังเอิญ

ความบังเอิญ..ที่ทำให้ฉันได้รู้จักเธอ

ความบังเอิญ..ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ

ความบังเอิญ...

...ที่ทำให้ฉันได้รักเธอ

แต่วันนี้...

ความบังเอิญ..กำลังทำให้หัวใจยิ่งอ่อนแอ

ความบังเอิญ..กำลังฆ่าฉัน

และ..ความไม่บังเอิญ

กำลังขีดเส้น..ให้เราแยกห่างกัน

จากกันด้วยดี

ใจ..อยากที่จะลืมทุกอย่าง
เรื่องมันผ่านไปแล้ว..ก็ให้มันผ่านไป
วัน..ที่ต่างลืมน้ำใจ
ความจริงใจที่มีของฉันมันคงน้อยไป
หวัง...ว่าเธอคงมีใจให้บ้าง
เรื่องที่เกิดคราวนั้นมันคงไม่มีทาง
ฉัน..อาจจะทำใจได้บ้าง
จากกันวันนั้นคงจากกันด้วยดี
รักเธอ...ฉันรักหมดใจ
ไม่มีหัวใจให้ใคร
รักเธอ..ฉันรักจากใจ
แม้มันไม่มีค่าในใจเธอ
เธอ..อาจจะมีใครก็ตาม
แต่เรื่องในใจฉันยังไม่จบลง
ใจ..จึงอยากที่จะลืมทุกอย่าง
เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป
รักเธอ...ฉันรักหมดใจ

...ไม่มีหัวใจให้ใคร
รักเธอ..ฉันรักจากใจ

...แม้มันไม่มีค่าในใจเธอ
หวัง...ว่าเธอคงมีใจให้บ้าง

เรื่องที่เกิดคราวนั้นมันคงไม่มีทาง

ฉัน..อาจจะทำใจได้บ้าง

จากกันวันนั้น..ก็คงจากกันด้วยดี