ไม่...

ไม่รู้จะทำยังงัยแล้ว
ไม่อาจบอกใครได้
ไม่มีใครที่จะเข้าใจได้เลย
ไม่อยากจะหายใจต่อไปแล้ว

ชีวิต

ชีวิต...
ต่อจากวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ไม่มีคนรัก...
ลาจากคนเข้าใจ...
เครียด..แต่ไม่อาจบอกกับใครได้
เหนื่อย..แต่ไม่มีไหล่ให้พักพิง
ครอบครัว..มีความเข้าใจจริงๆเหรอ?
ฉันมองไม่เห็นความห่วงใย..
...จากใครเลยสักคนบนโลกนี้

ชีวิต..มีฉันเพียงคนเดียว

จบ

เจ็บ + บ่อย = จบ!!!

...รัก

คำว่า"รัก"..เป็นได้เพียงแค่ลมปากเป่า

เพราะมัน...ไม่เคยเข้าไปถึงใจเธอ

ให้เธออยู่...กับคนที่เธอห่วงใย

ทิ้งฉันไว้..อยู่กับหัวใจที่อ่อนแอ